Najlepsza gra, to gra wspomnień. Grałem w wiele gier. Czasem wspomnienia płatają nam figle.
Na przykład byłem świadkiem rozwoju serii Need for Speed i podejrzewam, że wspomnienia elementów oraz wrażeń z różnych części, zlewają się i przeplatają.
Skutkiem ubocznym jest to, że szukam tego najlepszego Need for Speed jakiego pamiętam i każdy na jakiego trafię, to nie jest ten. Może on nie istnieje, a może był na tyle niepopularny lub obwarowany taką ilością licencji, że gameplaye z niego przepadły bezpowrotnie.
Wciąż szukam...

Strzykawka wbija się w ramię, powodując eksplozję bólu, gdy w mgnieniu oka wpompowuje całą zawartość do organizmu. Trucizna! Odskok, z powrotem, i znowu w bok, by uniknąć kolejnych nadlatujących pocisków z igłami. Seria z pistoletu maszynowego w owiniętą niczym mumia bandażami postać nie robi na niej żadnego wrażenia, chociaż spod przybrudzonych zwojów zaczęła prześwitywać nieskazitelna biel lekarskiego kitla. Naraz doktor Schab krzyczy głosem Mamy: „Co Ty tu jeszcze robisz? Druga w nocy, idź spać!”.
Obudziłem się zlany zimnym potem. Dwa dni temu w przypływie alkoholowej brawury wszedłem na stronę Ponurego Starego Gracza i przyjąłem Zakład Ostateczny. Miałem 4 dni, by znaleźć odpowiedź na pytanie: Która gra wideo jest najlepsza na świecie?
Wszedłem do ponurej, kamiennej komnaty oświetlonej pochodniami na ścianach. Na dębowej ławie zasiadał przed kineskopowym monitorem, przebierając palcami po klawiaturze i przeciągając krzyczącą mysz po blacie, potężny szkielet w pełnej zbroi płytowej. Obok stał opary o pieniek dwuręczny katowski topór. Zbladłem. Czyżby RPG? Na miękkich nogach podszedłem bliżej. Na ekranie armia czarnych smoków właśnie przelatywała ze swego heksagonalnego pola na kraniec planszy, by zaatakować odział tytanów ciskających błyskawicami w nadjeżdżający przez podniebny most pociąg pancerny.
– Jesteś. – zaklekotał na powitanie szkielet – Już wiesz? Może chcesz zostawić głowę, by spokojnie pomyśleć? – zaproponował, złowieszczo świszcząc w upiornej parodii śmiechu.
Przecząco pokręciłem głową.
Ostatni dzień. Wchodzę do wielkiej, sterylnie białej sali. Głębokie, obrotowe fotele przed błyskającymi światełkami konsolami, zza których widać olbrzymie ekrany pokazujące trójwymiarowe obrazy. Na środku siedzi On – tym razem wygląda jak normalny człowiek, chociaż o dziwnych, spiczastych uszach. Minimalnymi ruchami palców trąca delikatnie struny światła wyciągające się ze światełek konsoli ku jego dłoniom. Powoli obraca się na fotelu, widać galowy mundur Dowódcy Floty z plakietką „Ender”, i z ponurym uśmiechem spogląda na mnie. Na ekranie przed nim pikselowana postać podskakuje do góry, unikając latających węży, i stale zbliża się do plującego nimi pikselowanego giganta.
Nabieram powietrza i mówię:
– Najlepsza na świecie jest zawsze ta gra, w którą właśnie gram.

Notka: Zdaję sobie sprawę, że możecie nie zaliczyć odpowiedzi, bo jest po czasie ... ale czy aby na pewno? :)

Pierwszy post "Bawimy się do 28 sierpnia do godziny 23:59, a zasady znajdziecie w pierwszym komentarzu na naszym Forum. " - brak podanego roku

Drugi post z regulaminem - "4. Czas trwania i zakończenie konkursu. Konkurs rozpoczyna się dnia 24.08.2022 i trwa do dnia 28.07.2022, do godziny 23:59 CET włącznie („Data Zakończenia”). Wszystkie zgłoszenia do konkursu są ważne wyłącznie jeżeli zostały odebrane przez Organizatora do końca dnia w Dacie Zakończenia. Organizator nie przyjmuje odpowiedzialności za nieczytelne, niekompletne, zagubione lub spóźnione zgłoszenia. "

W związku z tym korzystając z tego, że jak i inni użyszkodnicy wysłali po czasie (a może przed :P) - postanawiam i ja spróbować, a co!

-----

Ciężki orzech do zgryzienia, bo tych tytułów jest kilka, jedne przez
sentyment inne przez grywalność, magię, nie wiem jak to nawet nazwać.

Coś muszę wybrać, więc wybieram - Diablo 2. Kultowa gra mojego
dzieciństwa, która ciągnie się ze mną aż do dziś, choć w tym roku nie
zdążyłem w nią zagrać. Człowiek coraz starszy. Co nie znaczy, że chętnie
bym nie zagrał godzinki, góra 100 :)

Diablo 2 spotkałem w moim życiu przez sąsiadów, kolega i jego siostry
ciupali w nią ostro i tylko słyszałem o tym jaki to barbarzyńca jest
super, jak Amazonka na dystans wali. A ja nie mogłem pograć, bo moja
mama nasłuchała się jaka to jest brutalna gra. Koniec końców udało się
ją przekonać ,a ja i braciak mogliśmy zacząć naszą przygodę.

Pierwszy raz z Diablo 2 (hehe ;) ) - było magicznie, trudno, zacząłem
postacią do której często wracałem - Nekromantą. Zawsze lubiłem
magów/czarodziejów, a sama czarodziejka jakaś taka za słodka była.
Odrobina brudu, mroku, żywych trupów, w tamtym czasie jeszcze jarałem
się jak głupi wrestlingiem i postać "Undertaker'a" była bliska memu
sercu.

Pierwsza gra to była delikatnie mówiac porażka, zainwestowałem co się
dało w szkielety i latała za mną banda truposzów którą Andariel zmiotła
prawie na strzała. Przypał .. potem padło na Druida i został on chyba
moją drugą ulubioną postacią.

Ale aby nie zanudzać o moich rozgrywkach. Co takiego jest w tej grze?
Chyba - wszystko. Muzyka którą pamiętam do dziś, gameplay którego nie
udało mi się znaleźc w żadnym H'n'S do dnia dzisiejszego (Grim Dawn
przedemną), mroczny, brudny klimat, sama postacie zróżnicowane, drzewka
umiejętności, crafting, chodzenie 100 razy na tego samego bossa aby
rzucił coś ciekawego. Ja raczej grałem w singla niż multiplayera ale
samo multi też dawało masę frajdy.

Ilośc modów ktora postawała do tej gry - pamiętam, bo nie 5, nie 10, a
z 50 różnych testowałem - grałeś niby w to samo ale za każdym razem
było to nowe przeżycie, od przedmiotów, po skillsy, bossów, moby, nawet
mapy.

Gra była też zróżnicowana i był dreszczyk emocji, chyba największy
jak Duriel wyskakiwał na Ciebie po przeniesieniu się do jego grobowca w
Tal-Rasha, sekunda i wielkie bydle skacze na Ciebie. Choć latajaca
Andariel, czy Diablo po odblokowaniu pieczęci za pierwszym/drugim razem
też robili wrażenie. Dygałem srogo przed głównym spotkaniem :)

Same miasta, mapy, plansze - tu dżungla, tu stacja kosmiczna, tu
pustynia, lasy, wzgórza barbarzyńców - jest ten sentyment do tych krain.

Dlaczego warto grać w to nawet dziś? Poza tym wszystkim co zebrałem
na górze, sam fakt, że gra ma 22 lata, a grafika... no właśnie czy
grafika przeszkadza? Mi nie, bo nigdy nie była jakaś wybitna, a zarazem
miała to coś w sobie. Odpalasz i może zatonąć w tym świecie, zabijać
stery potworów, pogadać z Cainem, poszukać tej nogi Wirta i wlecieć w
ten sekretny krowi poziom (btw, ukłon w stronę twórców, że z plotki z
Diablo I zrobili grywalny element :) )

Może kiedyś będzie jeszcze czas i wrócę... :) Może...

I bardzo dobrze, skoro ogranizatorzy nie potrafią poprawnie napisać regulaminu, na który można się powołać.
Konkurs skończył się wcześniej niż się zaczął?! lol

Powodzenia! :)

Ot, (nie)zwykła literówka. Też mi się od razu rzuciła w oczy. Myślę, że więcej osób ją zauważyło. W zasadzie powinien dostrzec ją każdy, kto czytał regulamin.

Pytanie - ile osób czytało?

Ja czytam zawsze, ale z mojego doświadczenia wynika, że zdecydowana większość nie.
A potem czasem pojawia się zdziwienie.

Podobna sytuacja jak z różnymi "darmowymi" konkursami, których regulaminy pozwalają organizatorom na różne "złe" rzeczy, ale ludzi to nie obchodzi, czytają "za darmo", a potem... xD

Oczywiście, że nieco inna. Chodziło mi o ogólne przedstawienie "problemu", że mnóstwo osób daje się wykiwać.
Regulaminy powinny być zawsze czytane od deski do deski.

Nie no jasne :-)

Nie zamierzałem niczego omijać, tylko co patrzyłem to konkursu nie było, wracam po weekendzie, a tu mnie ominął. Zobaczyłem regulamin i zaryzykowałem ale zrozumiem jak moja odpowiedź nie weźmie udziału.

Myślę, że masz pełne prawo do odwołania się gdyby Twoja odpowiedź nie brała udziału.
Regulamin obowiązuje obie strony, za błędy winę ponosi organizator.

Wow!
Po pierwsze - bardzo się cieszę, że się udało.
Po drugie - serdeczne gratulacje dla reszty zwycięzców - dobra robota!

Nie powiem, cieszę się, że w tym zacnym gronie znalazł się Garrett98 - mieliśmy bardzo podobny pomysł odpowiedzi na konkursowe pytania, ale kolega był pierwszy z jej udzieleniem... zatem dobrze się stało, że jury doceniło obu ;)

I podziękowania dla ekipy GOG-a za ciekawy konkurs z dobrymi nagrodami :)

Nie mogę uwierzyć, Wielkie Dzięki, ja także bardzo się ucieszyłem!
Jestem zaskoczony, ponieważ konkurencja była imponująca. Gratuluję pozostałym zwycięzcom!
Pomysł konkursu był genialny w swojej prostocie. Myślę, że nie tylko w moim przypadku pytanie wywołało początkowy entuzjazm, a potem rezygnację z powodu nadmiaru opcji do wyboru. To jak z wypracowaniem na dowolny temat, zwanym "zemstą polonistki".
Gdy opadły początkowe emocje, bo chyba mało kto nie czekał podświadomie na takie pytanie, pojawiła się jedyna oczywista odpowiedź, zresztą znana i niezmienna od 2001 roku.
Jeszcze raz bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie!!!

Oho, i jest piękna polszczyzna jak trzeba ^
Serdecznie gratuluję wszystkim pomysłów na odpowiedź! po 30 latach aktywnego grania znam co najmniej 10 gier "najlepszych na świecie".
Nie byłbym sobą gdybym nie był sobą... przesyłam na PW nagrodę pocieszenia autorom postów które nie zdobyły nagrody (odblokujcie proszę możliwości pisania wiadomości do póki trwa obecna wyprzedaż 05.09), sobie również przesyłam. Dziękuję organizatorom, z takimi konkursami walcie jak dzik w sosnę : )