Zostawie sobie taką mini recenzję na czas po przejściu gry, ale po 15 godzinach powiem tylko, że gra może stawać w szranki z najlepszymi w gatunku. :)

Jasne :)

To teraz będę się łamał, czy może to już ten pułap cenowy, ale... jeszcze się nie dam. Obniżka nie przekracza 50%, a poza tym mam nadzieję, że w konkursie zimowym będzie do wygrania Disco i że może się tym razem powiedzie ;)

Jakiś czas tu nie zaglądałem. Fajnie widzieć, że forum wciąż żyje, nawet jeśli grono uczestników jest skromne. :)

Zawsze gdy widzę tego typu zestawienia uderza mnie to, jak wiele pozycji uważanych za te "najlepsze" wciąż czeka na mnie w kolejce do zagrania.

Dla mnie jeden z najważniejszych tytułów, pod wieloma względami wciąż niedościgniony mimo ponad 15 lat od premiery. Godny następna zarówno pierwszego KotORa (jako kontynuacja), jak i Planescape Torment (jako rozwinięcie pewnych idei Chrisa Avellone'a).

Dzięki za tę mini-recenzję. Pamiętam moje uczucia po pierwszej lekturze opowiadania, coś wstrząsającego, przynajmniej dla mnie. Za grę jeszcze się nie zabrałem, muszę to w końcu zrobić.

Od siebie na tę chwilę dodam Fallout New Vegas - świetna piaskownica do zabawy z różnymi frakcjami, bardzo dobry scenariusz, właściwy następca Fallout 2.

Dzięki! Póki będą chętni pisać i odwiedzać, forum nie umrze ;)

To bardzo ciekawe to odniesienie do Ch. Avellone'a. Nie wiem, czy możliwe jest rozwinięcie tego tematu bez robienia spoilerów do gry.
A ta nadal - wstyd przyznać - czeka na lepsze czasy, aż w nią zagram, ale coraz bardziej jestem zadowolony, że ją dodałem do biblioteczki (i to przed KOTOR, bo wydała mi się ciekawsza przez przejście na ciemną stronę mocy).

Cieszę się, że była pomocna :) Ja pamiętam, jakim przeżyciem było dla mnie przeczytanie pierwszego w życiu opowiadania H. Ellisona w starej "Fantastyce" - to było Na stoku bodajże. Stał się od razu jednym z ulubionych pisarzy SF, a przynajmniej takich, których chce się czytać :)

Kolejna rekomendowana pozycja.

Falloutu 3 nie kupowałem, ale do zagrania czeka New Vegas - przekonało mnie do tego wyboru porównanie recenzji obu gier. Więc cieszy mnie ta pozytywna ocena FNV ;)

Fallout New Vegas, to nie tylko świetna gra, ale też świetny Fallout. Po Falloucie 3, który był dobrą grą, ale nie najlepszym Falloutem byłem przekonany, że obrany kierunek rozwoju serii był błędny. FNV dowodzi, że tak nie jest i że to nie perspektywa, z jakiej jest ukazana gra jest tutaj decydująca.

Co do Disco Elysium, to należy mieć na uwadze to, że gra nie posiada systemu walki. Wszystko odbywa się za pośrednictwem dialogów. To zresztą cecha charakterystyczna także naszego polskiego Gamedeca. Jeśli ktoś liczy zatem na soczystą mechanikę walki, to się zawiedzie. Sam zaczynając grę nie wiedziałem, że nie ma tu takiego systemu, ale mi to nie przeszkadza, jeśli dialogi są na odpowiednim poziomie. :)

Dziękuję za ostrzeżenie. Zastanawiałem się po nader optymistycznych notach, ale teraz wiem, że to gra nie dla mnie.

SOMA

Gra opisywana przede wszystkim jako horror - i słusznie - jednak ze względu na mechanikę jest to pierwszoosobowa (FPP) gra przygodowa.
Zagrażających przetrwaniu bohatera przeciwników spotyka się niewielu, a jeśli survivalowe przekradanki komuś nie będą wychodziły, można grę uruchomić w trybie easy, w którym ich spotkanie nie kończy się śmiercią i restartowaniem gry od ostatniego save'u (bez końca;).
Toteż uczucie lęku w grze nie ma źródła w nagłym ataku adrenaliny, mobilizującym całe ciało do panicznej ucieczki (choć i takich atrakcji można doznać), a w przesyconym dziwnością i klaustrofobicznym, dobrze oddającym poczucie uwięzienia i nieustannego zagrożenia przez niewyrażone do końca niebezpieczeństwo, klimacie rozgrywki.
Zatem najważniejszym zadaniem dla twórców gry było uzyskanie odpowiednio silnego, głębokiego odczucia imersji w zagrażającym niewidocznemu (FPP) awatarowi gracza świecie. W 2015 r. ten cel miało zrealizować "HPL Engine 3, czyli autorski silnik operujący podkreślającą klaustrofobiczny charakter produkcji głębią ostrości, odpowiednio stonowanym oświetleniem i szaroburą kolorystyką, a także całkowicie eliminujący ekrany ładowania. Twórcy za jego pomocą wygenerowali też, jakżeby inaczej, całą masę fizycznych obiektów zalegających na szafkach, pływających w wodzie i upiększających swoją obecnością otoczenie – a przy tym czekających na podniesienie i pchnięcie w dowolnym kierunku"(1).
Dla mnie efekt jest w pełni przekonujący, choć muszę odnotować, że czytałem też recenzje oceniających wizualność SOMY na poziomie średnim.
Otoczenie gracza jest ważne nie tylko dla uzyskania robiącego wrażenie efektu wizualnego, ale także dla fabuły i zawartego w opowiadanej historii przesłania. A więc pustkę wrogiego kosmosu i czającą się za kruchością stalowych ścian statków (stacji) kosmicznych nicość, zastępuje falująca i mroczna cisza podmorskich głębi, na których dnie z wolna korodują, pogrążone w pogłębiającym się chaosie i rozkładzie, podwodne kompleksy jakiejś tajemniczej stacji... badawczej? (Pomysł horroru pod wodą "kupił" mnie dla SOMY od razu;) Woda - kolebka życia i zarazem jego zagłada.
Skoro nie o klasyczną grę o przetrwanie chodzi, to co jest źródłem poczucia grozy w SOMIE?
W istocie chyba najbardziej klasyczny i najgłębszy powód strachu w horrorach: pytanie o tożsamość bohatera, a z niego wypływające wątpliwości co do natury i charakteru człowieczeństwa. W otoczeniu pełnym bio-mechanicznych urządzeń czy bytów o zwichrowanej, wypaczonej sztucznej inteligencji (świadomości?), z możliwością wpisywania ludzkiej świadomości w komputery sterujące mechanizmami, można powiedzieć, że źródło przerażenia w SOMIE ma charakter filozoficznej zadumy.
Nie jest bardzo trudno odgadnąć, jakie jest rozwiązanie zagadki tożsamości głównego bohatera, zwłaszcza biorąc pod uwagę tytuł gry: Nowy Testament, a dokładnie św. Paweł, kreśląc rys teologi człowieka wymienia trzy konstytuujące go jako osobę elementy: duch (pneuma), dusza (psyche) i ciało (soma). I może tak bardzo twórcy gry nie chcieli tego ukryć, żeby coraz bardziej uświadamiający to sobie gracz z coraz większą niepewnością, rosnącym niepokojem i lękiem obserwował, analizował pojawiające się w otoczenie byty, żeby jego niepokoje i rozterki przybrały charakter etycznych dylematów i wątpliwości (co się pokazuje całkiem wyraźnie w zakończeniu gry).
Horror pytania o człowieczeństwo; co czyni człowiekiem, co jest ludzkim postępowaniem...

Oczywiście, można też ocenić, że gra próbuje na siłę być "czymś więcej", ale ja wolę podejście zaprezentowane powyżej, choć nie jest ona bynajmniej odkrywczym traktatem o transhumanizmie ;)

Trailer
Gameplay Trailer

Małe podsumowanie.

Listy gier umieszczone w tym wątku

Dzięki za tak rozbudowaną i skrupulatną recenzję :)

No i coraz bardziej będę się łamał, czy wbrew swoim zasadom (typu: zniżka większa niż 50%) nie kupić takiego tytułu, zwłaszcza że Disco Elisium nadal (28.10.2021) jest na 45% zniżce ;)

Gra stawiana w jednym rzędzie z Planescape: Torment to rzeczywiście wydarzenie.

Ukończenie gry zajęło mi 36 godzin, co oznacza, że zapłaciłem jakieś 2,20 zł za godzinę grania. Takie przeliczniki to tylko w branży gier. Porównaj sobię tę kwotę z kwotą za bilet do kina. Film trwa 2 godziny, co oznacza, że płacimy jakieś 11 zł za godzinę. Gry naprawdę nie są aż tak drogie, w porównaniu z tym, co oferują. :) A za Disco Elysium warto byłoby dać nawet pełną kwotę...

Podsumowanie dotychczasowych (29.10.2021) dla list gier:

Listy gier umieszczone w tym wątku Listy gier z wątku Odkryj urodzinowe kolekcje gier...
psychosopher
Leuu
Lexor
Framboos
SeBass2001
nowy

I jeszcze wspominana w dyskusji lista gier Marcina Sergiusza Przybyłka.

Stęskniłem się za tym tematem i nawet czytałem listy...

Chciałbym przywrócić w czasie trzech członków i członkinię ekipy samego portalu, wystarczająco długo byli w niebycie i
po twarzach widać, że wiele tam przeszli... tym bardziej listy są ciekawe i godne ocalenia
Adam
Michał
Dorota
Olo

na pewno każdy podzielił się ulubionymi grami ? ; )